Veghelaar biecht jeugdzonde op bij de bieb

De afgebrande congregatiekapel met op de voorgrond de brief met een euro eraan bevestigd

VEGHEL – Ze keken wel even op bij de bieb in Veghel toen ze begin januari een handgeschreven brief binnenkregen van Bert Timmermans uit Veghel. Daarin biecht hij een jeugdzonde op uit de jaren zestig. De herinnering eraan kwam terug na de brand in de monumentale congregratiekapel in Veghel, die tijdens de nieuwjaarsnacht in Veghel is afgebrand.

In de jaren zestig zat de bibliotheek van Veghel in het afgebrande kerkgebouw. In zijn brief vertelt Timmermans hoe hij met zijn broers en zussen na sluitingstijd het gebouw binnendrong: “...vermoedelijk door een niet afgesloten raam aan de zijde van het kerkhof. Daar waren natuurlijk geen getuigen, want overleden mensen praten niet. Wij hebben daar chocolademelk gedronken en misschien ook koekjes gegeten.”

Terugbetalen
Bert heeft geen spijt van zijn actie, zo schrijft hij, maar hij voelt zich wel een beetje schuldig. “Uiteindelijk is het toch een vorm van diefstal. Nu, na meer dan 60 jaar, wil ik toch een genoegdoening aan de bibliotheek geven.” Met een paperclip had Timmermans een symbolische euro vastgemaakt aan de brief.

Een bijzonder gebaar, zo vonden ook de medewerkers van de bibliotheek. Zij hopen dat Timmermans zich nu niet langer schuldig voelt en wensen hem alle goeds.

Lees de volledige brief hieronder:

“Beste mensen van de Bibliotheek,
Na de brand in de nieuwjaarsnacht van o.a. de voormalige bibliotheek, herinnerde ik mij een jeugdzonde, uit de tijd dat wij, de fam. Timmermans, achter de bibliotheek woonden.

Wat wil het geval: in mijn jeugdjaren, dit moet geweest zijn begin 60’er jaren (wij zijn verhuisd in september 1963 naar de Oranjewijk), ben ik samen met enkele broers en zus(sen) de bibliotheek binnengedrongen, vermoedelijk door een niet afgesloten raam aan de zijde van het kerkhof. Daar waren natuurlijk geen getuigen, want overleden mensen praten niet. Wij hebben daar o.a. chocolademelk gedronken en misschien ook koekjes gegeten.

Van deze actie heb ik geen spijt (we doen alle allemaal wel iets ondeugends in onze jeugdjaren), maar heb hier wel een schuldgevoel van overgehouden. Uiteindelijk is het toch een vorm van diefstal.
Nu, na meer dan 60 jaren, wil ik toch een genoegdoening aan de bibliotheek geven. Vandaar dit symbolische bedrag.

Vroeger zou je van je ouders een draai om de oren krijgen en van de politie een standje. Tot zover mijn verhaal na de brand in de voormalige bibliotheek.

M.v.g. Bert Timmermans”