Hoe gaoget mi oew, Marlon?

MEIERIJSTAD - Gewone mensen maken nu bijzondere tijden mee. Omroep Meierij brengt ze in beeld ….

“Ik kan niet wachten om weer optredens te geven, ook al zal dat beperkt zijn. Maar voor mij telt iedere lach! Mijn agenda was gevuld met allerlei leuke optredens. Ik had zelfs nog een paar kletsavonden. Die mix van verschillende optredens geeft mij een kick en adrenalinerush waar ik veel energie uithaal. Met de lockdown verdween al mijn werk. Van volle agenda naar niks, nada, nul.

Ook de ontwikkeling van mijn nieuwe show - die ik in deze tijd zou uitwerken en spelen - stopte. Die optredens heb ik nodig om volgend seizoen met een goede nieuwe show te komen. Financieel viel ik dus terug naar niks. Lichamelijk kreeg ik ook een klap, omdat ik de kick en adrenalinerush van het optrede miste. De vreugde was weg. Zoiets had ik nog nooit eerder gevoeld.

Hoe vreemd het ook klinkt, maar deze periode is ook een inspiratiebron. Ik vind dat je over elk onderwerp een grap moet kunnen maken. De grens zit hem nooit in het onderwerp, maar in je intentie. Als je niet moedwillig een persoon of groep diep kwetst is het goed. Grappen over iets maken kan ook het verwerkingsproces versnellen en iets wat zwaar is voor jou of anderen relativeren. Dan is een goede grap net een pleister.

Toch raakt deze tijd me ook, vooral het verborgen verdriet en de eenzaamheid. Wat wel weer mooi is: voor veel ouderen worden de boodschappen gedaan door hun naasten of anderen. Ga hier mee door, want het is ook een goede manier om eenzaamheid te voorkomen! Geef je omgeving de aandacht die hij verdient.

Dankzij het thuiswerken merken veel mensen nu pas wat de fantastische mogelijkheden dichterbij huis zijn. Ik heb heerlijk in mijn bus Bert kunnen klussen, zodat het een leuk campertje wordt. Ook heb ik meer tijd genomen om met mijn elektrisch skateboard door Meierijstad te cruisen. Vaak neem ik mijn drone mee om dan te filmen of foto’s te maken van de omgeving.”

We leven in zo’n mooie wereld, maar vergeten te kijken in het bos naast ons dorp of stad. Ik heb nog nooit zoveel mensen zien fietsen, wandelen, skeeleren binnen een straal van 30 kilometer van hun huis. Mooi hè?”

Marlon Kicken (46 jaar)

‘Hoe gaoget mi oew?’ is een rubriek van fotografe Ellis Rijkers en tekstschrijfster Hubertine van den Biggelaar.