Hoe gaoget mi oew, Birgitte?

MEIERIJSTAD - Gewone mensen maken nu bijzondere tijden mee. Omroep Meierij brengt ze in beeld ….

“Ik woon nog niet zo lang samen, maar ben erg blij dat dit het geval is. Mijn partner werkt net als ik in een ziekenhuis. Hij weet dus wat ik als verpleegkundige op de SEH meemaak. Er is dus thuis begrip en ik kan na een dienst altijd even ‘spuien’.

Ook belangrijk: als ik niet samenwoonde, hadden we de quarantainemaatregelen moeten handhaven. Dan had ik dus weken alleen gezeten. We houden ons thuis goed aan de afspraken. We wandelen veel samen en ik ben een groot fan van legpuzzels. Ook kan ik erg genieten van onze pas aangelegde tuin.

Ik zou alleen willen dat het slapen wat beter gaat. We hebben allemaal onze verhalen waarom we ‘last’ hebben van wat we meemaken. Rond de carnaval hebben op de SEH in Bernhoven voor het eerst kennisgemaakt met corona, niet wetende wat ons allemaal nog boven het hoofd zou hangen. Al snel kwamen er ( te) veel zieke patiënten binnen en we konden ze niet kwijt in ons ziekenhuis. De druk werd zo groot dat we moesten overplaatsen.

Het meest schrijnende was dat er patiënten kwamen wiens kinderen, ouders, broers of zussen in andere ziekenhuizen ernstig ziek waren of zelfs al waren overleden en dat de begeleiders van deze patiënten niet wisten hoe zij de boel moesten regelen. Het verdriet, maar ook de angst stond in hun ogen.

Het moet allemaal nog een plekje krijgen en daar gaat toch wel wat meer tijd in zitten. Een lichtpuntje in deze donkere tijd vind ik wel de saamhorigheid en dat het ons ziekenhuis de kans biedt om anders naar zorgprocessen te gaan kijken. Al is de prijs te hoog!”

Birgitte Willems (55 jaar)

‘Hoe gaoget mi oew?’ is een rubriek van fotografe Ellis Rijkers en tekstschrijfster Hubertine van den Biggelaar.