Hoe gaat het na een klein jaar met de ex-coronapatiënten Jan en Wil?

Honderd procent de oude worden is niet te doen

SINT-OEDENRODE – Jan Bekkers (69) en Wil van de Wijdeven (71) waren twee ernstige coronapatiënten die in mei 2020 begonnen aan een loodzwaar revalidatieproces. Ademhalen, praten, concentreren, lopen en fietsen moesten vanaf de absolute bodem worden opgebouwd. Ondersteund door fysiotherapeute Wilma Thijs, een diëtiste en een ademhalingstherapeute zetten zij de eerste stapjes. Zijn een klein jaar na hun besmetting de oude Wil en Jan weer terug van weggeweest?

Jan Bekkers en Wilma Thijs

“Ik vind het vervelend als de tuin niet op orde is, maar na anderhalf uur tuinieren moet ik even rust nemen. Anders krijg ik het de volgende dag op mijn bordje.” Jan Bekkers werkte voordat hij corona kreeg nog hele dagen mee in de bakkerij, maar dat is jammerlijk genoeg niet meer mogelijk. Hij is ermee gestopt, bang om tijdens zo’n dag niet meer verder te kunnen en te moeten stoppen.

Op 19 maart belandde Jan Bekkers met corona in het ziekenhuis. Op 8 april kwam hij weer thuis en merkte dat hij bijna niets meer kon. Dagelijks, tot de dag van vandaag, bleef hij oefeningen doen om er weer bovenop te komen.

Heel langzaam, soms met een flinke terugval, lukte het om dingen die voorheen normaal waren weer te kunnen doen. Eerst een klein rondje fietsen en nu weer 20 tot 30 kilometer. Eerst een kleine wandeling en nu kan Jan een uurtje onderweg zijn. Zijn smaak is weer redelijk terug, zijn reuk is nog steeds minder. “De tuin is mijn hobby en het deed pijn dat ik dat niet meer kon”, vertelt Jan nadenkend. Soms lees ik de appjes uit mijn coronatijd nog eens terug en dan zit ik gewoon weer te janken. Ja, ik heb het heel zwaar gehad”.

Gelukkig is hij weer een heel eind ‘boven Jan’ gekomen. Zijn concentratie en denkvermogen zijn ook weer redelijk hersteld. Jan schat zelf in dat hij voor 80 tot 90 % weer de oude is.

LEES EN BEKIJK OOK: Moeizaam herstel ex-coronapatiënten

Wil van de Wijdeven

Wil van de Wijdeven schat haar herstel op 70%

Wil zit er opgewekt bij met haar nieuwe kapsel en kleurrijke bril. Ze heeft een bloemetje meegenomen om haar fysiotherapeut alsnog te bedanken. Maar op de vraag of ze weer de oude Wil is geworden volgt een duidelijk “Nee”. “Mijn stem is weg”, zegt Wil. “Die klinkt veel zwaarder en heser als voorheen. Ik slik bloedverdunners vanwege een onregelmatige hartslag waar ik na de corona-infectie last van kreeg. De trap oplopen is nog steeds moeilijk. Ik krijg het dan benauwd. Ik voel mijn spieren als ik praat en daar wordt ik moe van.”

Toch is Wil weer aan het werk als interieurverzorgster en ze denkt dat ze dat wel hele dagen vol zou kunnen houden. De longarts zei dat hij op de longfoto’s niet meer kan zien dat Wil corona heeft gehad. Er zijn alleen nog wat littekens op de longblaasjes zichtbaar. Wil moest ook een sterkere bril. De opticien vertelde wel een relatie te zien tussen corona en de achteruitgang van ogen. Wil doet nog dagelijks trouw haar oefeningen om haar arm- en beenspieren sterk te houden. Ze is wel eens moe, maar ‘haar accu’ wordt altijd weer snel opgeladen. Ze fietst en wandelt veel.

Familie en steun essentieel bij herstel

“De liefde van mijn familie en vrienden is zo geweldig”, zegt Wil ontroerd. “Zonder hun steun had ik het nooit gered. Het maakt me zo blij en verdrietig tegelijk. Onze band is veel sterker geworden. Ik voel de Brabantse warmte. Ik heb er zoveel aan gehad om beter te kunnen worden.”

Het verdrietige is dat haar man tijdens haar opname in het ziekenhuis een angstsyndroom heeft ontwikkeld, toen hij dacht dat Wil dood zou gaan. Daar heeft hij nog steeds last van. Het is een grote zorg. “Niet ik heb corona, maar wij hebben corona”, zegt Wil nog eens nadrukkelijk. “Bij zo’n heftige ziekte heeft de hele familie er last van. Ik ben er zelf ook heel bang van geworden en wil het nooit meer meemaken. Ik zou het niet meer redden”.

LEES EN BEKIJK OOK: Moeizaam herstel ex-coronapatiënten

Behandelend fysiotherapeute Wilma Thijs

Opvallend veel jonge coronapatiënten vanaf augustus

Fysiotherapeute Wilma Thijs is blij met de mooie vooruitgang van Jan en Wil . Tot juli heeft zijn hen ondersteund bij het herstel. Het valt haar op dat er nu ook best veel jongere mensen met corona op haar praktijk verschijnen. Van 16, 18 of 21 jaar met een goed lichaamsgewicht en vooraf een goede gezondheid.

Ze belanden vaak niet in het ziekenhuis, maar blijven wel heel lang ziek. Ze hebben last van benauwdheid en zijn snel moe. De behandeling is gericht op betere ademhaling, het gestructureerd afwisselen van in- en ontspanning en het versterken van spierkracht. Zeker vanaf augustus is er een constant aanbod van nieuwe patiënten, aldus Wilma.