Het buurtcafé als hart van de Boskantse samenleving

MEIERIJSTAD – Gezelligheid, leuke contacten en activiteiten; het gewone leven van voor de coronatijd lijdt enorm onder het alom aanwezige virus. Mensen worden op zichzelf teruggeworpen en moeten op zoek naar eigen vermaak. Het buurtcafé heeft overal de deuren moeten sluiten. De gastvrije tweede huiskamer van veel stamgasten is dicht.

Voor de gelegenheid zijn enkele gebruikers van grand-café en restaurant De Vriendschap in Boskant weer even terug op hun vertrouwde en geliefde plek. Om even met elkaar te praten over hoe zij de horecasluiting ervaren. De uitbaters Eddy en Karin zijn ook aanwezig, evenals Julia die vanaf januari 2021 de zaak gaat runnen.

Wat zijn voor jullie de gevolgen van de horecasluiting?

“Ik mis alles”, is de eerste reactie van Gerard op de vraag wat de horecasluiting voor hem betekent. “Het samenzijn, de verbondenheid, mijn ei kwijt kunnen, even met elkaar doorzakken”. Gerard oefende wekelijks met zijn blaasband Switchs uit Best op deze plek. Ze hebben daar een perfecte locatie gevonden voor het uitvoeren van hun hobby en het vinden van ontspanning en gezelligheid. Gerard keek er altijd naar uit. Het voelt als thuis, maar nu ligt dus alles stil.

Joan’s wieg stond een straat verderop. Hij is een geboren en getogen Boskantenaar en iedereen kent hem wel. Hij is een spin in het web van de plaatselijke carnavalsvereniging, de biljartclub en bij de organisatie van allerlei andere activiteiten. Het bespreken van ideeën en het regelen van festiviteiten vind meestal in De Vriendschap plaats. “Door deze centrale ontmoetingsplek leren we elkaar kennen. Het is de smeerolie van de Boskantse samenleving. Ik mis nu de sociale interactie heel erg en het uitwisselen van nieuwtjes. Ook al gaat het over niks, dan is het toch goed. En vaak gaat het over niks. Voor mij is hier mijn tweede thuis. Het is gewoon heerlijk om hier te kunnen zijn”.

Twan is als voorzitter van carnavalsvereniging nauw verbonden met De Vriendschap. Hij zegt altijd fantastisch met de uitbaters samengewerkt te hebben bij het organiseren van activiteiten. De kinderoptocht, het Themahuwelijk, Boskant kermis; alles start en eindigt op deze locatie. “Omdat ze nu gesloten zijn overleggen we nu online met MS Teams, maar dat blijft heel zakelijk,” zegt Twan. “Het praatje erna, de belangstelling voor elkaar mis ik enorm. De Vriendschap is de plek waar we elkaar ontmoeten. Een soort gemeenschapshuis en dat is in een dorp denk ik nog belangrijker dan in de stad. Jong en oud kunnen hier terecht. Mensen die alleen zijn zoeken elkaar hier op”.

De uitbaters Eddy en Karin missen een afscheid

“We hebben hier vijf jaar lang de tent gedraaid en stonden zo middenin de Boskantse samenleving. Hier klopt het dorpshart. Wij zijn de thuisplek voor sportverenigingen, de visclub, danslessen, buurtverenigingen, muziekclubs, de KBO, carnaval, kermis en allerlei andere activiteiten,” vertelt Eddy. In januari dragen hij en zijn vrouw Karin het stokje over aan Julia.

Vanzelfsprekend is de horecasluiting een heel gemis voor de hele Boskantse gemeenschap. Daarbij is het erg pijnlijk dat Eddy en Karin nu geen afscheid kunnen nemen van alle mensen waarmee zij in de afgelopen jaren zo intensief hebben samengewerkt. “Het doet me veel pijn dat dit niet kan,” zegt Eddy. “Nu ik dit zeg krijg ik een brok in mijn keel. Hopelijk kunnen we dat later alsnog een keer inhalen”.

Julia staat in de startblokken

Zodra de maatregelen worden versoepeld zullen Julia en Fabien gaan zorgen dat alles gaat lopen als tevoren. Ze kunnen niet wachten tot het zover is. “Als we weer open gaan, dan gaan we gewoon knallen,” zegt Julia enthousiast. “Jong en oud kan hier dan weer terecht. We bereiden ons optimaal voor om alles wat mag en kan te organiseren”.

Even later wordt nog volop gediscussieerd over de gedachte dat de horeca onevenredig hard worden getroffen door alle maatregelen. Maar de glazen bleven leeg en korte tijd later moet iedereen hun geliefde ontmoetingsplek weer verlaten. Het is wachten tot de boel weer opengaat en de activiteiten weer kunnen worden georganiseerd. De onzekerheid wanneer dat zover is maakt het allemaal erg vervelend.

De toekomst van het buurtcafé

De voorzitter van de Koninklijke Horeca Nederland, Robèr Willemsen, zei het met mooie woorden: “Het bruin café is een allemansvriend die nooit zal verdwijnen”. Het zijn tweede huiskamers waar mensen zichzelf kunnen zijn. Vijfduizend jaar geleden dronken mensen al een biertje met elkaar in kleine ruimtes en dat doen ze over vijfduizend jaar nog steeds. Dat corona ook in bruine kroegen tot faillissementen leidt is volgens Willemsen niet te vermijden. Uitbaters gaan omvallen, maar er gaan zeker ook weer nieuwe uitbaters opstaan. Het bruine café zal hoe dan ook altijd blijven voortbestaan.

De moderne samenleving met alle communicatiemiddelen en smart things kunnen nooit vervangen wat een buurtkroeg te bieden heeft. Binnen blijft de tijd stil staan en is er gelegenheid voor ongedwongen samenzijn en spontane contacten. Er zijn echte mensen met echte gevoelens die je live kunt ontmoeten. Even vrijblijvend bijkletsen over de voorbije week, een schouderklopje uitdelen of begrip tonen voor iemands vervelende situatie.