Bouwen, bouwen, bouwen: maar wel voor de juiste doelgroepen
MEIERIJSTAD – Bouwen, bouwen, bouwen: dat is het devies van minister de Jonge. Logisch, want er is een enorme behoefte aan woningen. In de woonvisie van de gemeente staat hoe Meierijstad tot 2030 werkt aan meer (passende) woonruimte voor inwoners. Maar de gemeenteraad van Meierijstad kijkt ook al verder. De vraag is hoeveel (extra) en wat voor soort woningen er vanaf 2030 nodig zijn. Tijdens een beeldvormende avond op donderdag 9 november werd één ding duidelijk: de woonvisie zal een woonzorgvisie worden. Want prettig wonen is méér dan een stapel stenen.
Tot 2030 ligt de focus op versnelling van woningbouw. Dat is logisch, want er is een enorme behoefte aan woonruimte in alle kernen van Meierijstad. Maar in de nog op te stellen woonzorgvisie wil de gemeente nadrukkelijk breder insteken dan puur op ‘stenen stapelen’. “We kunnen maar één keer bouwen,” zei wethouder Rik Compagne tijdens de beeldvormende avond. “Dan is het belangrijk om dat goed te doen. Het moet gaan over verdeling van de schaarste, maar ook over duurzaamheid, kwaliteit van de woningen en prettige buurten.” De wethouder benadrukte dat het als gemeente nodig is om lef te tonen en keuzes te maken. “We moeten aan de voorkant de juiste keuzes maken. Er worden daarom een aantal scenario’s voorgelegd om richting 2040 de juiste keuzes te maken.”
Nog meer woningen nodig
Tijdens de beeldvormende avond werd duidelijk dat de woningbehoefte vanaf 2030 nog groter is dan eerder werd verondersteld. Er is namelijk heel recent een nieuwe prognose opgesteld door de Provincie Noord-Brabant. Samengevat zou je kunnen zeggen dat Meierijstad populair is. Jongeren willen er graag blijven wonen. Juist voor deze groep is het lastig om geschikte, betaalbare woonruimte te vinden. Verrassende uitkomst van de prognose is dat er óók veel behoefte is aan eengezinswoningen. Er komen namelijk veel mensen in de gezinsfase (25-49 jaar) in Meierijstad wonen. Ook voor hen is het lastig om geschikte, betaalbare woonruimte te vinden. Senioren blijven juistvaak in hun huis wonen, omdat ook voor hen doorstromen naar een (levensloop) bestendige woningen lastig is. Er is namelijk ook een tekort aan dit soort wongingen. En dan zijn er ook nog andere doelgroepen die, soms met spoed, op zoek zijn naar woonruimte, zoals arbeidsmigranten en nieuwkomers.
Dilemma’s en oplossingen
De raadsleden kregen tijdens de beeldvormende avond elf stellingen voorgelegd die de dillemma’s rondom wonen duidelijk maakten. Het was een ‘voorproefje’ voor de keuzes die later gemaakt moeten gaan worden in de woonzorgvisie. Wat moet het percentage sociale huur worden? Hoe zorg je voor vitale leefgemeenchappen? Hoe ga je om met vergrijzing in kleine kernen? Gaan we bouwen voor doorstroming van senioren of gaan we extra bouwen voor gezinnen? Is hoogbouw een optie en waar dan? Vragen waarop niet een eenduidig en gemakkelijk antwoord te geven is. Toch werden tijdens de avond al enkele contouren zichtbaar van de nog te ontwikkelen woonzorgvisie. Het realiseren van zogenoemde leefgemeenschappen sprak veel raadsleden aan. Ook ‘gemengde wijken’ waar mensen van verschillende leeftijden samen leven vond veel weerklank, net als het eenvoudiger maken van het bouwen van mantelzorgwoningen.
